Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
àãà
praefectus [i, m];
ïðîâîçâåñòíèê
praeco [onis, m];
ñâîåîáðàçèå
proprietas [atis, f];
ïîëåçíûé
utilis [e] (cibus aegro);
utibilis [e];
utensilis [e];
conducibilis [e];
fructuosus [a, um];
+ ïîëåçíûé äëÿ çäîðîâüÿ salutaris [e];
saluber [ bra, um];
+ áûòü ïîëåçíûì conducere (alicui rei, in/ad aliquam rem);
expedire (si ita expedit);
ex usu alicujus [alicui] esse;
+ áûòü âåñüìà ïîëåçíûì äëÿ ÷åãî-ë. magnum usum afferre ad aliquid;
multum, multam utilitatem afferre;
+ ñî÷åòàòü ïîëåçíîå ñ ïðèÿòíûì miscçre utile dulci;
+ íàèáîëåå ïîëåçíî òî, ÷òî íàèáîëåå ñïðàâåäëèâî ea maxime conducunt, quae sunt rectissima;
+ áûòü ïîëåçíûì äëÿ æåëóäêà conducere alvo;