ñîáñòâåííûé
proprius [a, um];
suus [a, um];
peculiaris [e];
+ íà ñîáñòâåííûå ñðåäñòâà sumptibus propriis;
+ åãî (Ãàííèáàëà) ñîáñòâåííûå ñîãðàæäàíå èçãíàëè èç ãîñóäàðñòâà hunc (Hannibalem) sui cives e civitate ejecerunt;
+ ñîáñòâåííàÿ è îñîáàÿ ïðèðîäà (ñóùíîñòü) natura propria et sua;
+ ñëîâî â ñîáñòâåííîì ñâîåì ñìûñëå nomen (verbum) proprium et suum;