Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
êóïîë
tholus [i, m]
óãîäíèê
assentator [oris, m];
íðàâñòâåííûé
moralis [e] (philosophiae
âåëèêèé
magnus [a, um]; ingens, ntis; grandis [e]; praegrandis [e]; amplus [a, um]; immanis [e]; clarus [a, um]; nobilis [e]; illustris [e]; egregius [a, um]; altus [a, um] (Apollo); vastus [a, um] ;
+ âåëèêèé ãåðöîã magnus dux;
+ âåëèêèîå ãåðöîãñòâî magnus ducatus;
+ âåëèêèèé êàíöëåð supremus cancellarius;
+ âåëèêèèé êíÿçü princeps magnus;