íàïàñòü
(íåñ÷àñòüå, íåóäà÷à) infortunium [ii, n];
adversus casus [us, m];
calamitas [atis, f];
malum [i, n];
+ èçáàâè íàñ áîæå îò òàêîé íàïàñòè ! superi, avertite et detestamini hoc omen! / impendentem nostris cervicibus cladem repellite!
+ èçáàâèòü êîãî-ëèáî îò íàïàñòè calamitate aliquem liberare;
periculis ac aerumnis aliquem explicare;
+ îí óãíåòåí ýòîé íàïàñòüþ hunc afflictat calamitas;
illum aerumnae et miseriae premunt;
+ íàïàñòü íèêîãäà íå áûâàåò îäíà aliud ex alio malum nascitur;
ad malum malae res plurimae se agglutinant;
+ âñå íàïàñòè íà ìåíÿ omnibus exagitor infortuniis;
calamitatibus perpetuis angor;
torqueor malis;
omnia me undique fata circumstant;
+ ñëàá â íàïàñòÿõ äóõ ñìåðòíûõ sunt molles in calamitate mortalium animi;