Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ñòðîé
acies [ei, f]

ðèáîíóêëåèíîâàÿêèñëîòà
(ÐÍÊ) acidum [i,

ìåëîäèÿ
melodia [ae, f]

âåðõ

pars [partis, f] suprema; pars summa; apex, icis, m; pars superior; superficies [e]i, f (aedis); summa [ae, f] ; summitas [atis, f] ; summum [i, n] ; vertex, icis, m; caput, itis, n; columen , inis, n ; culmen , inis, n ; fastigium [ii, n] ; cacumen , inis, n ;
+ ñõîäè íàâåðõ ascende in superiorem partem aedium;
+ âåðõ ñ÷àñòüÿ summa felicitas;
+ îäåðæàòü, áðàòü âåðõ primas auferre; vincere (vincit imitationem veritas); superare (equitatu; gladio); super aliquid esse;
+ (îáùåñòâåííûå) âåðõè è íèçû summi et infimi;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^