Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ïîääåëêà
adulteratio [onis, f];
áëóäíèê
scortator; stuprator; fornicarius;
æåðòâîâàòü
pollucere [e]o, luxi,
îñóùåñòâèòü
peragere [o, egi, actum];
agere;
perficere [io, feci, fectum];
conficere (negotium);
fungi [or, functus sum] (aliqua re;
aliquam rem);
ad effectum adducere [o, xi, ctum];
perducere;
expedire [4] (consilia sua);
adimplere [eo, evi, etum] (fidem);
exsequi [or, cutus sum] (imperium);
facere [io, feci, factum];
actuale facere/efficere ut;
actualizare [1];
realizare [1];
+ íåäîñòàòîê âðåìåíè è ñðåäñòâ íå ïîçâîëèë îñóùåñòâèòü ýòó ðàáîòó â ïîëíîì îáúåìå propter temporis et rerum angustias hoc opus totum perficere non licuit;
+ ê ñîæàëåíèþá îñóùåñòâèòü ýòó ðàáîòó íå óäàëîñü dolendum est hoc opus ad finem perducere non contigisse;