Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ïîä÷èíÿòü
subordinare [1];
subigere
õëàäíîêðîâèå
aequitas [atis, f]
êðîâîïðîëèòèå
strages , is,
ñïðàâèòüñÿ, ñïðàâëÿòüñÿ
sustinere [eo, ui, tentum];
sufficere [io, feci, fectum];
+ ñïðàâèòüñÿ ñ òðóäíåéøèìè äåëàìè sustinere res gravissimas;
+ ñïðàâèòüñÿ ñ ãîëîäîì áëàãîäàðÿ ïðèãíàííîìó ñêîòó sustentare famem pecore adacto;
+ ñïðàâèòüñÿ ñ ðàáîòîé suppeditare labori;
labori superesse;
+ áûòü â ñîñòîÿíèè ñïðàâèòüñÿ ñ êåì-ë. sufficere adversus aliquem;