Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ìîæåò áûòü
forsan; fieri potest;
êîðîòàòü
fallere, o, fefelli,
êàâàëåðèÿ
equitatus [us, m]
êîðûñòîëþáèâûé
propriam utilitatem spectans; quaestuosus [a, um]; profusius quaestui deditus; lucri avidus;
+ ÷åëîâåê âåñüìà êîðûñòîëþáèâûé homo est uni lucro intentus; qui omnia ad quaestum traducit; id unum spectat, ut quaestus faciat multos; lucri avidissimus; cupidus atque appetens lucri; qui suis commodis / suis rationibus servit / inservit / studet; qui sua ubique commoda spectat / captat / venatur / aucupatur; qui omnia ad usus suos / in sua commoda convertit;
+ áûòü êîðûñòîëþáèâûì quaestui servire;