укор
vituperatio [onis, f];
головной
capitalis [e]; primus
словоохотливый
argutus [a, um]
perdere [o, didi, ditum];
amittere [o, misi, missum];
+ потерять чей-л. след absistere vestigiis alicujus;
+ потеряв две когорты duarum cohortium damno;
+ он потерял (всякое) чувство уважения (стыда) hic vereri perdidit;