âîïðîñ
problema, atis, n; quaestio [onis, f]; quaesitum [i, n]; rogatio [onis, f]; interrogatio [onis, f]; rogamen, inis, n; causa [ae, f];
+ âîïðîñû áîòàíèêè problemata botanica (quaestiones botanicae);
+ îñíîâíîé âîïðîñ problema principale;
+ âåðíóòüñÿ ê âîïðîñó redire ad quaestionem;
+ âñòàë âîïðîñ orta est quaestio;
+ îñòàíîâèòüñÿ ïîäðîáíåå íà âîïðîñå diligentius considerare quaestionem;
+ ïîäíÿòü âîïðîñ quaestionem movere;
+ âûñêàçûâàòüñÿ ðî êàêîìó-ë. âîïðîñó disputare ad aliquid;
+ ðàññìîòðåòü(îáäóìàòü âîïðîñ) quaestionem agitare;
+ (ðàç)ðåøèòü âîïðîñ quaestionem (dis)solvere;
+ ïðèíèìàòü ðåøåíèÿ ïî âàæíåéøèì âîïðîñàì de summis rebus consilium capere;
+ ñïîðíûé âîïðîñ quaestio disputabilis;
+ áûòü ïîä âîïðîñîì dubium esse;
+ âåñü âîïðîñ â òîì, ÷òî omnis res in eo versatur,quod…
+ îñòàòüñÿ ïîä âîïðîñîì dubium remanere;
+ ïîñòàâèòü ïîä âîïðîñ dubitare;
+ çàäàâàòü ãëóïûå âîïðîñû percontari absurde quaedam;
+ òàê êàê íà åãî âîïðîñû íèêòî íå îòâå÷àë quoniam percontanti nemo responderat;
+ âîïðîñ, çàñëóæèâàþùèé ðàññìîòðåíèÿ res idonea, de qua quaeratur;
+ â âîïðîñàõ ýòîãî ðîäà in hujusmodi causis;
+ òâîé âîïðîñ çàêîíåí recte requiris;