Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

èñòî÷àòü
stillare , 1

áåðåãîâîé
litoralis [e]; riparius

êâàøåíèå
fermentatio [onis, f]

áëèçêèé

affinis [e] (ðîäñòâåííûé); propinquus [a, um]; similis [e] (ñõîäíûé); confinis [e] (ñîïðåäåëüíûé); vicinus [a, um]; familiaris [e]; finitimus [a, um]; admotus [a, um];
+ áëèçêèé ê êîí÷èíå admotus supremis;
+ áëèçêàÿ ñìåðòü mors vicina;
+ âûðâàòü ñâîèõ áëèçêèõ èç òåìíèöû sua viscera ex vinculis eripere;
+ óâû, êàê áëèçîê êî ìíå êðàé ñâåòà! Heu, quam vicina est ultima terra mihi!
+ íàóêà äèàëåêòèêîâ áëèçêà ê îðàòîðñêîìó èñêóññòâó dialecticorum scientia vicina eloquentiae;
+ áëèçêèå îòíîøåíèÿ necessitudo;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^