Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ãëàñíûé
vocalis [e];

êàíäåëÿáð
candelabrum [i, n]

âûâåðòûâàòü
extorquçre [e]o, torsi,

ñ÷àñòüå

felicitas [atis, f];
fortuna [ae, f];
fortuna secunda;
res secundae;
beatitudo [inis, f];
prosperitas [atis, f];
+ ê ñ÷àñòüþ fausto casu;
opportune;
+ ñ÷àñòüå áëàãîïðèÿòñòâóåò åìó venti ejus secundi sunt;
+ ñ÷àñòüå áëàãîïðèÿòñòâîâàëî ñèëüíåéøåìó fortuna erat potentioris;
+ äà ñîïóòñòâóåò ñ÷àñòüå quod bonum, faustum, felix fortunatumque sit;
+ ñ÷àñòüå íå âñåãäà óëûáàåòñÿ non uno luna nitet vultu;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^