ïåíü
truncus [i, m] (arboris caesae;
áðàí. tanquam truncus atque stipes);
stipes [itis, m] (in carioso stipite formicarum nidificia);
caudex [icis, m];
+ âûðûòü ïåíü truncum effodere [io, fodi, fossum];
+ âñòàë êàê ïåíü obmutuit;
loquendo haesit;
de statu suo dejectus, animo consternatus est;