Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ôèëîëîã
philologus [i, m];

ïàñòóøåñêèé
pastoralis [e];
bucolicus

ïóíöîâûé
purpureus [a, um];

ïîáóæäàòü

concitare [1];
excitare [1];
exciçre [eo, ivi, itum];
incitare [1];
inducere [o, xi, ctum] (aliquem ad bellum, ad misericordiam;
inducere aliquem ut mentiatur);
adducere (ad suspiciendum bellum adduci);
admonere [eo, ui, itum] (aliquem, ut aliquid faciat);
adhortari [or, atus sum];
persuadçre [eo, suasi, suasum];
provocare [1];
impellere [o, puli, pulsum];
compellere;
propellere;
concutere [io, cussi, cussum];
subdere [o, didi, ditum] alicui ignem, faces, stimulos ad aliquid;
stimulare [1] (aliquem ad, in aliquid;
festinare fugam);
commovçre [eo, movi, motum];
permovçre;
fatigare [1];



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^