автономный
autonomus [a, um],
усеченный
truncatus [a, um];
власть
auctoritas [atis, f];
sustinere [eo, ui, tentum];
sustentare [1] (machinam mundi;
aliquem ruentem dextrв);
suscipere [io, cepi, ceptum] (labentem domum);
sublevare [1] (sinistrв mentum);
fulcire [io, lsi, ltum];
suspendere [o, ndi, nsum];
+ колонны подпирают портик columnae porticum sustinent;
+ подпереть стену вилами suspendмre murum furculis;