Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ñáëèæàòü
conciliare [1];

óìåëûé
sollers [rtis];
sciens

áåçîøèáî÷íî
sine ullo errore;

áîðîòüñÿ

bello petere [o, ivi, itum], aggredi [ior, aggressus sum]; luctari; certare [1] ; dimicare [1] ; contendere, o, tendi, tentum; obviare [1] (vermibus); decernere, o, crevi, cretum (pugnam; equestri proelio); stare [sto, steti statum] contra, adversus, in aliquem; confligere, o, xi, ctum; conflictare [1] ; proeliari;
+ áîðîòüñÿ ñî ñòðàñòÿìè cupiditates frangere, comprimere;
+ áîðîòüñÿ ñ âîëíàìè cum fluctibus luctari, dimicare;
+ áîðîòüñÿ ñ íóæäîé è íåñ÷àñòüåì cum inopia et adversa fortuna conflictari;



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^