Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ïàêîñòíèê
qui conficit aliquid
çàâîðà÷èâàòü
vertere, o, rti,
ïðåêðàùàòü
cessare [1];
abrumpere
ëåñòü
lenocinium [ii, n] (nullum orationi lenocinium addere); palpatio [onis, f] (verborum); palpamentum [i, n] ; palpus [i, m] (aliquem palpo percutere); blanditia [ae, f]; blandimentum [i, n] ; adulatio [onis, f]; assentatio [onis, f]; ambitio [onis, f];
+ ëåñòüþ per blanditias;
+ ëåñòüþ ñíèñêàòü ÷üå-ë. ðàñïîëîæåíèå benevolentiam alicujus blanditiis colligere;
+ ëåñòü â äðóæáå âñÿêîé çàðàçû âðåäíåå in amicitiis nulla major pestis est adulatione;
+ äîáèâàòüñÿ (âûïðîñèòü, âûìàíèòü) ÷åãî-ëèáî ëåñòüþ pellicçre aliquid ex aliquo; expalpare;