óñëóãà

servitium [ii, n];
officium [ii, n];
munus [eris, n];
ministerium [ii, n];
opera [ae, f];
beneficium [ii, n];
utilitas [atis, f] (mirabiles utilitates alicui praebere);
promeritum [i, n];
meritum [i, n];
+ îêàçûâàòü óñëóãè ministerium accommodare;
+ îêàçàòü óñëóãó êîìó -ë . praestare officium;
beneficium collocare apud aliquem, beneficio afficere aliquem;
benigne facere alicui, adversus aliquem;
+ îêàçàòü êîìó -ë . ìíîãî óñëóã multa officia in aliquem conferre;
+ îêàçàòü êîå-êàêèå óñëóãè ãîñóäàðñòâó aliquid ad rem publicam afferre;
+ îêàæè ìíå òàêóþ óñëóãó da mihi hanc veniam;
+ ïðåäëàãàòü ñâîè óñëóãè operam suam accommodare;
+ áûòü ê ÷üèì -ë . óñëóãàì obviam esse alicui;
subservire (alicui);
+ óñëóãà åñòü íå÷òî , îêàçàííîå òåì , êòî ìîã åå è íå îêàçàòü beneficium id est, quod quis dedit, quum illi liceret et non dare;