Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ïîäâåðãàòü
afficere [io, feci,

çàñêðèïåòü
increpare, 1;

íåñîìíåííî
sine dubio;
certe;

ïîðèöàíèå

vituperatio [onis, f];
reprehensio [onis, f];
nota [ae, f];
+ áûòü äîñòîéíûì ïîðèöàíèÿ vituperatini esse;
+ íàâëå÷ü íà ñåáÿ ïîðèöàíèå vituperationem subire, in vituperationem venire (adduci, cadere);



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^