изводить
enecare, 1 (aliquem
завидовать
invidзre [e]o, vidi,
неудовлетворительность
vitium [ ii,
tumidus [a, um] (vela aquilone);
tumorosus [a, um];
turgidus [a, um];
inflatus [a, um];
impletus [a, um];
repletus [a, um];
+ быть надутым tumere (vela tument;
inani superbia);