гладиатор
gladiator [oris, m];
уместиться
sufficientem locum habere
морить
enecare [1] (enectus
emere [o, emi, emptum];
coлmere;
emercari [or, atus sum] (aliquem ad exuendam fidem);
corrumpere [o, rupi ruptum] (judicem);
aliquem de lapide emere;
tentare [1] pecuniв;
+ подкупать свидетеля subjicere [io, jeci, jectum] (testem);