плантация
plantatio [onis, f];
оплодотворять
gravare [1] (membra
отбить, отбивать
sustentare [1] (vim
locum occupare , 1 ; locum tenere [e]o, ui, tentum; succedere, o, cedi, cessum (alicui); supplere [e]o [e]vi [e]tum (locum parentis alicui); vicarium esse; substituere, o, ui, utum (pontificem in locum Scipionis);