опиум
opium [ii, n];
бесноваться
insanire [4], furore
своеобразный
peculiaris [e];
proprius
sumptus [us, m] ; impensa [ae, f] (facere impensas in aliquid; imponere impensas alicui rei); impendium [ii, n] ;
+ быть экономным в издержках sumptu (=sumptui) parcere;