филолог
philologus [i, m];
долженствовать
debзre [e]o, ui,
лудить
obstagnare; stanno obducere;
acerbitas [atis, f] (morum;
poenarum;
inimicorum);
severitas [atis, f];
tristitia [ae, f];
duritia [ae, f];
iniquitas [atis, f];
crudelitas [atis, f];
atrocitas [atis, f];
truculentia [ae, f] (caeli;
alicujus);