истолкователь
interpres, interpretis, m;
нарочно
consulto;
consilio;
de
польстить
blandiri [ior, itus
afficere [io, feci, fectum] (aliquem praedв;
praemio;
muneribus);
tribuere [o, ui, utum] (nomen terris);
impertire [4];
prosequi [or, cutus sum];
instruere [o, xi, ctum];
ornare [1];
exornare [1];