автономныйautonomus [a, um],
чахнутьperire [eo, ii,
обзывать+ обзывать кого-л.
momentum [i, n] temporis; punctum [i, n] temporis; ictus [us, m] temporis; vestigium [ii, n] (temporis); + в то же мгновение eodem ictu temporis;