ðàíà
vulnus [eris, n] (leve;
grave;
mortiferum);
ictus [us, m] (certus;
ambiguous);
cicatrix [icis, f];
stigma [atis, n];
plaga [ae, f];
+ ðàíà â ãðóäü vulnus adversum;
+ â ãðóäè âñå åùå îñòàåòñÿ (íå çàæèëà) ðàíà vivit sub pectore vulnus;
+ ðàíà, íàíåñåííàÿ êîìó-ë., êåì-ë. vulnus alicujus;
+ ðàíà âî ÷òî-ë., îò ÷åãî-ë. vulnus alicujus rei (corporis;
missilium);
+ ïîëó÷èòü ðàíó â ãîëîâó vulnus in capite accipere;
+ íàíåñòè êîìó-ë. ðàíó vulnus alicui inferre, infligere;
vulnerare (aliquem graviter);
+ óìåðåòü îò ðàíû ex vulnere mori;
+ ðàíû ñîâåñòè íå çàæèâàþò cicatrix conscientiae pro vulnere est;
+ íàíåñøèé ðàíó percussor (vulneratus percussorem novit);
+ ñòðàäàþùèé îò ðàí(û) aeger vulneribus, ex vulnere;
+ íàðûâàþùèå ðàíû tumescentia vulnera;