Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
àóêöèîíèñò
praeco [onis, m]
çàêëþ÷èòåëüíûé
ultimus [a, um];
ïîõèòèòü
plagio abducere [o,
áåññìûñëåííûé
absurdus [a, um]; surdus (res surdae ac sensu carentes); ineptus [a, um]; insulsus [a, um] ; stolidus [a, um] ; inanis [e] (litterae; verborum torrens);