Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

ïðîáóæäàòü
suscitare [1] (tacentem

ïîäíèìàòüñÿ
scandere [o, scendi,

ïðèäîðîæíûé
vialis [e];
viarius

íåçàòåéëèâûé

tenuis [e] (victus;
mensa;
orator);
simplex, icis;
rusticus [a, um];



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^