заверять
confirmare , 1
теперешний
praesens [ntis];
instans
прослойка
intercalatio [onis, f];
disponere [o, posui, positum] (super tabula);
tendere [o, tetendi, tentum/tensum] (plagas;
insidias alicui);
struere [o, xi, ctum];
statuere [o, ui, utum];
dislocare [1];