Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

èìïåðàòîð
imperator [oris, m];

óñåðäíî
studiose;
diligenter;
sedulo;

øëþç
cataracta [ae, f];

àäâîêàò

patronus [i, m]; forensis [is, m]; causarum actor [oris, m]; causae patronus [i, m]; defensor [oris, m]; advocatus [i, m]; causidicus [i, m]; legulejus [i, m]; orator [oris, m]; formularum cantor [oris, m] (ïëîõîé); praevaricator [oris, m]; quadruplator [oris, m]; morator [oris, m]; rabula [ae, m] (forensis);
+ ó àäâîêàòà ìíîãî äåë multae causae confluunt ad aliquem;
+ áûòü àäâîêàòîì: causas agere / actitare / defendere / defensitare / dicere / orare; versari in foro;
+ áûòü àäâîêàòîì ó êîãî-ëèáî (÷üèì-ëèáî): causam alicujus agere; causam pro aliquo dicere;
+ âçÿòü êîãî-ë. àäâîêàòîì: causam ad aliquem deferre; invocare aliquem ad causam defendendam; sibi aliquem patronum causae adoptare;
+ ïëàòà àäâîêàòó: causidici merces, honorarium;
+ óëîâêè àäâîêàòîâ: causidicorum fallacia, artes, strophae.



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^