Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
êîðìóøêà
praesaepis (f/pl);
íå÷óâñòâèòåëüíûé
1. (íåçàìåòíûé, íåîùóòèìûé)
ñìèðåíèå
submissio [onis, f];
ñîäåéñòâîâàòü
adjuvare [o, juvi, jutum] (multum ad aliquid);
praejuvare;
adjutare [1];
incumbere [o, cubui, cubitum];
conferre [fero, tuli, latum];
prodesse [prosum, profui,-];
expedire [4];
valçre [eo, ui,-] (invidia valet alicui ad gloriam);
+ ñîäåéñòâîâàòü ïðîöâåòàíèþ ãîñóäàðñòâà alere civitatem;