ãðàíèöà
finis [is, m]; confinium [ii, n] (arbor in confinio nata, in confinio furoris et sanitatis constitui); limes, itis, m; terminus [i, m] (termini possessionum); margo, inis, f;
+ âîñòî÷íûå ãðàíèöû fines (termini) orientales;
+ äî âåðõíèõ ãðàíèö ëåñà ad limites superiores silvarum;
+ íèæíÿÿ ãðàíèöà âå÷íûõ ñíåãîâ limes inferior nivis perpetuae;
+ ïðîâîäèòü, óñòàíàâëèâàòü ãðàíèöû fines (imperii) terminare;
+ ïåðåõîäèòü â ñâîèõ ïðîèçâåäåíèÿõ äîëæíûå ãðàíèöû ultra legem tendere opus;