èçâåñòèå
nuntius[ii, m]; nuntium
âûêîëà÷èâàòü
ext undere, o,
áåñòîëêîâîñòü
stupor, oris, f;
se dare in sermonem, sermocinari cum aliquo; sermonem habere, conferre cum aliquo; cum aliquo colloqui, confabulari, colloquium serere; fabulari (cum aliquo; alicui; inter se); fabulare; conversari (cum aliquo);