Ñëó÷àéíûå ñëîâà.

èçâåñòèå
nuntius[ii, m]; nuntium

âûêîëà÷èâàòü
ext undere, o,

áåñòîëêîâîñòü
stupor, oris, f;

áåñåäîâàòü

se dare in sermonem, sermocinari cum aliquo; sermonem habere, conferre cum aliquo; cum aliquo colloqui, confabulari, colloquium serere; fabulari (cum aliquo; alicui; inter se); fabulare; conversari (cum aliquo);



Âåðíóòüñÿ íàçàä
Ÿíäåêñ.Œåòðèêà © áûñòðî-ñàéò | Íàâåðõ ^