Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ðàññîðèòü
disjungere [o, nxi,
çíàêîìûé
cognitus [a, um];
âîçðàæàòü
contradicere, o, xi,
íóæíî
decet;
necesse est;
opus est;
usus est;
oportet;
+ î ÷åì íóæíî óìîë÷àòü quod tacito usus est;
+ áîëüøå òåáå íè÷åãî íå íóæíî? Num quid vis (aliud)?
+ ÷òî åìó îò ìåíÿ íóæíî? Quid ille me vult?
+ Àðèîâèñò îòâåòèë, ÷òî åñëè åìó (Öåçàðþ) ÷òî-ë. îò íåãî íóæíî, òî îí äîëæåí ïðèéòè ê íåìó Ariovistus respondit, si quid ille (Caesar) se velit, illum ad se venire oportçre;
+ ÷òî òåáå íóæíî? Quid tibi vis?
+ íà ýòî îí îòâåòèë òàê, êàê ñ÷åë íóæíûì ad haec quae visum est respondit;