øòðàô
mul(c)ta [ae, f];
poena [ae, f];
pretium [ii, n];
animadversio [onis, f];
damnum [i, n];
+ íàëàãàòü íà êîãî-ë. øòðàô multa multare [coërcere] aliquem;
multam alicui dicere;
+ ïðåäëîæèòü íàçíà÷èòü øòðàô multam petere [irrogare];
+ ïîïëàòèòüñÿ øòðàôîì multam committere;
+ äåíåæíûé øòðàô pecuniaria animadversio;
+ îáëàãàòü øòðàôîì multare;
+ øòðàô íå ïðè÷èíÿåò âðåäà ðåïóòàöèè ëèöà mulcta damnum famae non irrogat;