ðàñïðàâà
jurisdictio [onis, f];
ãîòîâûé
expeditus [a, um]
âëàñòâîâàòü
dominari [1]; imperare
enecare [1] (enectus veneno); vita privare [1] ; interimere [o [e]mi [e]mptum]; tollere [o, sustuli, sublatum] de medio; occidere [o, cidi, cisum]; interficere [io, feci, fectum];
+ ìîðèòü ãîëîäîì fame macerare aliquem;