Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ñîîòâåòñòâåííûé
homologus [a, um];
ñäåëêà
pactio [onis, f];
ïðîòèâîäåéñòâîâàòü
obviare [1] (alicui,
ïîæàëóé
fortasse;
forsan;
forsitan;
fere (satis fere diximus);
nihil impedio;
non repugno;
+ ìû ìîæåì, ïîæàëóé, ñ ïîëíûì ïðàâîì óòâåðæäàòü jure sumere videmur;
+ âåäü ýòîãî, ïîæàëóé, íåäîñòàòî÷íî videndum est, ne non satis sit;
+ íèêàêîãî ïðîðèöàíèÿ, ïîæàëóé, è íåò vide, ne nulla sit divinatio;
+ â ýòîì ÿ ñ òîáîé ñîãëàñèòüñÿ, ïîæàëóé, íå ñìîãó illud, vereor, ut tibi concedere possim;