внеочередной
extraordinarius [a, um]
возражать
contradicere, o, xi,
воздыхать
congemiscere, o, gemui,
disceptatio [onis, f];
disputatio [onis, f];
deliberatio [onis, f];
discussio [onis, f];
tractatio [onis, f];
consilium [ii, n];
+ делать что-л. предметом обсуждения aliquid in dicendi disceptationem vocare;