свидетельствовать
attestari [or, atus
неповиновение
detrectatio [onis, f];
прошлое
praeteritum [i, n];
ambitus [us, m] (leges ambitu turbare);
astutiae [arum, fpl];
supplantatio [onis, f];
fallacia [ae, f] (fallaciam / fallacias alicui ferre / afferre / portare / in aliquem intendere);