святилище
templum [i, n]
круто
praerupte; praecipitanter; duriter;
засохший
retorridus [a, um];
1. (главный) primus [a, um]; primarius [a, um]; praecipuus [a, um]; gravissimus [a, um]; maximus [a, um];
2. ducens, ntis;
+ возле шоссе, ведущего к морю juxta viam ad mare ducentem;
+ ведущие признаки characteres potissimi;