препятствовать
impedire [4];
impedimentum
отставка
dimissio [onis, f];
удивительно
mire;
mirabiliter;
desperatio [onis, f] (esse in desperatione;
adducere ad desperationem);
+ никогда не следует впадать в отчаяние nil desperandum;
+ доводить до отчаяния adducere ad desperationem;
in desperationem agere;
+ полное отчаяние omnium rerum desperatio;