âèíà
culpa [ae, f]; noxa [ae, f]; noxia [ae, f] (noxiae poena par esto); crimen, inis, n; admissum [i, n] (gentis admissa dolosae); causa [ae, f]; vitium [ii, n]; meritum [i, n];
+ ïî âèíå àâòîðà culpa auctoris;
+ ýòî ìîÿ âèíà mea culpa est; meum est vitium;
+ îòðèöàòü ñâîþ âèíó culpam a se amovere;
+ ñâàëèâàòü âèíó íà êîãî culpam in aliquem conferre, transferre; alicui attribuere, assignare; crimini substitui;
+ áðàòü âèíó íà ñåáÿ trahere in se crimen;
+ ïðèíÿòü íà ñåáÿ ÷üþ-ë. âèíó suscipere in se alicujus crimen; subire crimen;
+ ýòî åãî âèíà is est in culpa; culpa est penes eum;
+ èñêóïèòü âèíó expendere poenas;
+ âìåíÿòüñÿ â âèíó êîìó-ë. alicui noxiae esse;
+ ñòàâèòü â âèíó culpare; alicui aliquid vitio dare (vertere);
+ áûòü âèíîé in causa esse;