Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
îáåçîðóæèâàòü
dearmare [1] (exercitum
îñâåäîìèòåëü
delator [oris, m];
äîñòàòî÷íûé
sufficiens, ntis;
âèíîâíûé
culpabilis [e]; reus [a, um]; sons, ntis; nocens, ntis; noxius [a, um]; obnoxius [a, um];
+ íå áûòü âèíîâíûì abesse a culpa;
+ ïðèçíàâàòü âèíîâíûì damnare (aliquem inauditum); “fecisse videri” pronuntiare;