Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
ñàìîîáñëóæèâàíèå
ministratio [onis, f]
çàìåíà
suppositio [onis, f]
çàâåäîâàíèå
administratio [onis, f]
ñóäèòüñÿ
litigare [1] (de parte finium cum aliquo);
decernere [o, crevi, cretum] (pro sua fama fortunisque;
in judicio);
(lite) agere [o, egi, actum] (cum aliquo alicujus rei);