ñòàâèòü
ponere [o, posui, positum];
superponere;
locare [1];
collocare;
constituere [o, ui, utum];
instituere;
statuere (crateras;
aliquem in medio;
navem);
sistere [o, stiti,-] (aciem in litore);
facere [io, feci, factum] (maximi;
pluris;
parvi;
minimi;
nihili);
subdere [o, didi, ditum] (testam mensae pedi;
furcas vitibus);
+ ñòàâèòü íà ñâîå ìåñòî suo loco ponere;
+ ñòàâèòü â èçâåñòíîñòü certiorem facere;
nuntiare;
+ ñòàâèòü âîïðîñ quaestionem movere;
+ ñòàâèòü â òóïèê obstupefacere;
+ ñòàâèòü çíàê ðàâåíñòâà aequare;
+ ñòàâèòü êîãî-ë. íàðÿäó ñ êåì-ë. exaequare aliquem cum aliquo, alicui;
+ ñòàâèòü íà ïåðâîå ìåñòî primum locum tribuere;
+ ñòàâèòü íàðàâíå aeque aestimare;
+ ñòàâèòü ïîä âîïðîñ dubitare;
+ ñòàâèòü ñâîåé çàäà÷åé proponere;
destinare;
+ ÿ ýòî íè âî ÷òî íå ñòàâëþ non flocci interduim [facio [e]xistimo, pendo];
+ íè âî ÷òî íå ñòàâèòü conterere (praemium;
conterere atque contemnere aliquid);
nihil habere, nihil putare (aliquem);
aliquid vile [inter vilia] habere;
+ ñòàâèòü êîãî-ë. âûñîêî, ïðåâûøå âñåãî alicui multum, omnia tribuere;