îò÷àÿíèå
desperatio [onis, f] (esse in desperatione;
adducere ad desperationem);
+ íèêîãäà íå ñëåäóåò âïàäàòü â îò÷àÿíèå nil desperandum;
+ äîâîäèòü äî îò÷àÿíèÿ adducere ad desperationem;
in desperationem agere;
+ ïîëíîå îò÷àÿíèå omnium rerum desperatio;