îñàäà
obsidio [onis, f];
obsidium [ii, n];
obsessio [onis, f];
+ ïîäâåðãàòü ãîðîä îñàäå urbem in obsidione habere;
+ îñàäà äëèëàñü (ïðîäîëæàëàñü) 30 äíåé obsidio triginta dies fuit;
+ òî, ÷òî ïîìîãàëî (ìîãëî ïîìî÷ü) âûäåðæàòü äëèòåëüíóþ îñàäó ea, quae diutinae obsidionis tolerandae erant;