Ñëó÷àéíûå ñëîâà.
êóìèðîñëóæåíèå, êóìèðîïîêëîíåíèå
idolorum cultus [us,
îò÷àèâàòüñÿ
desperare [1] (de
ïëàòüå
vestis [is, f]
ïîðó÷åíèå
mandatum [i, n] (dare alicui;
accipere ab aliquo);
jussum [i, n];
imperium [ii, n];
praeceptum [i, n];
negotium [ii, n];
causa [ae, f];
legatio [onis, f];
missio [onis, f];
+ âûïîëíÿòü ïîðó÷åíèå rem mandatam gerere, agere;