êîðåíü
radix, icis, f; truncus [i, m] (aegritudinis); stirps, rpis, f (arbores per stirpes suas aluntur); basis, is, f;
+ ïóñêàòü êîðíè coalescere; radîces agere; radicescere;
+ äåðæàòüñÿ íà êîðíÿõ radicibus haerçre / adhaerescere;
+ ñ êîðíåì radicitus; stirpitus;
+ âûðâàòü ñ êîðíåì radicitus aliquid exstirpare; stirpitus evellere; aliquid funditus tollere;
+ ãëóáîêèå êîðíè altae stirpes;
+ èçâëå÷åíèå êâàäðàòíûõ (êóáè÷åñêèõ) êîðíåé è áîëåå âûñîêèõ ñòåïåíåé extractio radicum quadratarum (cubicarum) et dignitatum altiorum;